Według k.p.c. egzekucja świadczeń niepieniężnych ma miejsce wówczas, gdy tytuł wykonawczy stanowiący jej podstawę zobowiązuje dłużnika do świadczenia polegającego na:

  • wydaniu rzeczy ruchomej (art. 1041 k.p.c.)
  • wydaniu nieruchomości lub statku bądź opróżnieniu pomieszczenia (art. 1046 k.p.c.)
  • wykonaniu czynności, którą za dłużnika może wykonać także inna osoba, czyli czynności zastępczych (art. 1049 k.p.c.)
  • wykonaniu czynności, której inna osoba wykonać za dłużnika nie może, czyli czynności niezastępowalnych (art. 1050 k.p.c.)
  • na zaniechaniu pewnej czynności i nieprzeszkadzaniu czynności wierzyciela(art. 1051 k.p.c.)
  • złożeniu oznaczonego oświadczenia woli (art. 1047 k.p.c.)

Wykonanie tytułów wykonawczych zobowiązujących do każdego z wyżej wskazanych świadczeń wymaga w każdym wypadku dokonania przez komornika różnych czynności i przeprowadzenia postępowania w zakresie określonym przez wierzyciela w złożonym przez niego wnioskiem egzekucyjnym w oparciu o załączony tytuł wykonawczy.

Z uwagi na specyfikę większości spraw o egzekucje świadczeń niepieniężnych zaleca się wcześniejszy kontakt wierzyciela z kancelarią komornika sądowego w celu ustalenia zasad prowadzenia przedmiotowego postępowania.